Network Rail dumpt passagiers niet helemaal
Het favoriete infrastructuuragentschap van Groot-Brittannië krijgt veel namen. In de toekomst zal “passagier” er misschien niet meer bij horen. Een fulminerende Britse pers is ingesprongen op een intern rapport, waarin de 40.000 personeelsleden van Network Rail wordt opgedragen dat passagiers tot het verleden behoren. Nou ja, misschien niet helemaal verleden tijd, alleen iets wat niet zo vaak wordt gezegd. Of helemaal niet.
Passagiers uit het netwerk halen lijkt net zo ontsporend als de dwarsliggers uit de rails halen, maar dat is wel wat een document getiteld, met opperste ironie, “Speaking Passenger” het personeel naar verluidt heeft opgedragen te doen. In plaats daarvan zal Network Rail, dat alle drukste stations in Groot-Brittannië beheert, naar iedereen die aan boord van een trein wil stappen verwijzen met de “veel vriendelijkere” term: “U”.
Briefjes omlaag
Sinds Network Rail een overheidsagentschap is geworden, is het verplicht om te antwoorden op Britse ‘Freedom of Information’ verzoeken – iets wat de Britse infrastructuurbeheerder niet hoefde te doen toen het nog een particuliere commerciële entiteit was. Een voorrecht waar Network Rail vaak gebruik van maakte. Nu niet meer. Een “FOI” heeft de hoofdlijnen van de richtlijnen blootgelegd en ze hebben hun weg gevonden naar de populaire pers. Sindsdien blijken ze inderdaad erg populair.
Speculerend over de algemene inhoud van de gids, biedt de nieuwe benaming veel ruimte voor extrapolatie. Als het niet de traditionele passagiers in het meervoud zijn – dan zou het kunnen zijn dat we in plaats daarvan allemaal spoorweg “jij-gebruikers” in het meervoud zijn geworden. Tickets – zoals ze zijn in dit digitale tijdperk – zouden wel eens die vaak geleende term voor juridische papieren kunnen worden: “briefjes”. De al te veel voorkomende misdaad van tariefontduiking zou kunnen evolueren naar betrapt worden met je-sers’ slipje naar beneden. Een echte ontmaskering.
Communicatie
De richtlijnen “Spreek Passagier” (die adviseren om niet echt “passagier” te spreken) hebben echter een fout. Ze gaan niet over spreken. De richtlijnen gaan over schriftelijke communicatie. Dat is een teleurstelling. Vooral voor degenen die reikhalzend uitkijken naar de regionale interpretaties van de tweede persoon informeel. “Youze waiting fer yer train” in Glasgow; “Yowws” in Birmingham, en “Aw right, our kid,” in die culturele oase, verstoken van HS2, Manchester.
De onthulling komt slechts een maand nadat Network Rail Molly Neal benoemde als hun nieuwe Group Communications Director. Neal is overgekomen van de quango voor stroomdistributie, National Grid. Een elektriserende introductie in de wereld van bedrijfscommunicatie kortsluiting, en net toen we eraan gewend raakten om klant te zijn.
SLC
Als het gaat om mensen die gebruik maken van de trein, wordt het personeel van Network Rail aangemoedigd om hun taal te spreken. Je vraagt je af hoe meertalig de ambities van het nationale infrastructuuragentschap zijn. Engels natuurlijk, maar ook het tweetalige Welsh en Schots – en in Schotland, waar de tweede officiële taal Gaelic minder vaak wordt gesproken dan de tweede meest verspreide taal ten noorden van de grens: Pools. “Ty”, voor degenen die niet bekend zijn met de moedertaal van Iga Świątek en Robert Lewandowski (die geen Two Together Railcard hebben).
Het zou waarschijnlijk tegen de richtlijnen zijn, maar in een daad van ongewone eerlijkheid heeft ten minste één exploitant de schuld van te laat rijdende diensten gegeven aan te veel passagiers die op hun treinen proberen te stappen. Kunnen er niet zoveel van “jullie” proberen in te stappen? Onder deze omstandigheden heeft Network Rail tenminste niet besloten om de ietwat pejoratieve term voor diegenen die de spoorwegen in de weg zitten door treinen op stations op te houden om in te stappen, officieel over te nemen: Self Loading Cargo.
