Levenscycluskostenmodellen gebruiken om het beheer van de spoorweginfrastructuur koolstofvrij te maken

Hoewel spoorwegen tot de meest duurzame vervoerswijzen behoren, zorgen de processen die betrokken zijn bij de bouw en het onderhoud van de infrastructuur nog steeds voor aanzienlijke koolstofemissies. Van de materialen die worden gebruikt bij de bouw tot de CO2 die wordt uitgestoten door zware machines tijdens vernieuwing en onderhoud, het verminderen van de koolstofvoetafdruk van deze activiteiten is essentieel om de emissiedoelstellingen te halen en een groener, veerkrachtiger spoorwegsysteem te creëren.

Een succesvolle decarbonisatie kan niet worden bereikt als duurzaamheid als tweederangs burger wordt behandeld. Ontkoling moet actief worden nagestreefd en met dezelfde prioriteit worden behandeld als kapitaal- en operationele uitgaven, waarbij het volledig moet worden geïntegreerd in de kosten- en planningsmodellen voor vermogensbeheer. Door kosten-batenanalyses en levenscyclusanalyses uit te breiden met emissiegegevens kunnen we ervoor zorgen dat duurzaamheid wordt geïntegreerd in de besluitvorming. Door emissies vanaf het begin op te nemen in portefeuillesimulatie- en prognosemodellen wordt consistente, gegevensgestuurde ondersteuning van de besluitvorming mogelijk.

Het is noodzakelijk om rekening te houden met de uitstoot van broeikasgassen, niet alleen tijdens de operationele fase van een asset, maar ook tijdens de bouw- en afdankfase. Het gebruik van duurzamere materialen, het integreren van circulariteit in de levenscyclus van individuele componenten en het optimaliseren van energie-intensieve processen zijn belangrijke strategieën om de koolstofvoetafdruk van de vernieuwing van een asset te minimaliseren. Nauwkeurige modellering van emissies in alle stadia van de levenscyclus is essentieel om de werkelijke koolstoflevenscycluskosten (CLCC) van een bedrijfsmiddel te schatten. In tegenstelling tot traditionele levenscyclusbeoordelingen wordt CLCC-modellering een vast onderdeel van modellen voor activabeheer.

Inzicht in de emissiesamenstelling van een activaportefeuille via de drill-downmogelijkheden van het model is cruciaal voor het identificeren van belangrijke emissiedrijvers en -hefbomen, en om te voldoen aan de steeds strengere rapportagevereisten. Activiteitsgebaseerde, bottom-up emissiemodellering maakt de ontwikkeling van een granulair model mogelijk dat de nodige details biedt voor de beoordeling van de voortgang op weg naar duurzaamheidsdoelen.

De levensvatbaarheid van koolstofarme strategieën hangt af van de beschikbare financiële middelen. Het simuleren van emissies onder verschillende financieringssystemen en ontkolingsstrategieën stelt infrastructuurbeheerders en hun belanghebbenden in staat om verschillende scenario’s te vergelijken en inzicht te krijgen in de impact van beslissingen op zowel de kosten als het milieu. Deze op feiten gebaseerde aanpak helpt om de benodigde financiering veilig te stellen, pleit voor investeringen in het koolstofarm maken van de infrastructuur en ondersteunt duurzaam activabeheer.

Wat het CLCC-model onderscheidt, is zijn vermogen om milieuoverwegingen te integreren in de kern van modellen voor het beheer van spoorweginfrastructuur. Door inzicht te verschaffen in de emissies die worden gegenereerd door verschillende activiteiten, stemt het CLCC-model de planning van vernieuwing en onderhoud af op duurzaamheidsdoelstellingen, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor groenere en toekomstbestendige spoorwegsystemen. Dit stelt topmanagers in staat om datagestuurde beslissingen te nemen.