Veiligheidschef, machinist veroordeeld voor dodelijke ontsporing Santiago de Compostela

Gepubliceerd op 31-07-2024 om 14:29

Een Spaanse machinist en een voormalig verkeersveiligheidschef van de nationale spoorweginfrastructuurbeheerder Adif zijn beiden veroordeeld tot tweeënhalf jaar gevangenisstraf voor hun rol in het ergste treinongeluk in Spanje in decennia. In een belangrijke uitspraak over de ontsporing werd de verantwoordelijkheid niet alleen bij de machinist gelegd, maar ook bij een falend beheer van het spoorwegveiligheidssysteem van het land.

De ontsporing in Santiago de Compostela in 2013, waarbij 79 mensen om het leven kwamen en tientallen anderen gewond raakten, vond plaats toen een Alvia-trein op weg van Madrid naar Ferrol met hoge snelheid ontspoorde. De trein botste vervolgens tegen een betonnen muur en vloog net buiten het treinstation van Santiago de Compostela in brand.

De trein reed meer dan twee keer de toegestane snelheid van 80 kilometer per uur toen hij in een bocht van het spoor kwam, wat de dodelijke ontsporing veroorzaakte. Datzelfde jaar werd de machinist van de trein, Francisco José Garzón Amo, beschuldigd van 79 aanklachten wegens doodslag door beroepsmatige roekeloosheid. De directeur verkeersveiligheid van Adif ten tijde van het ongeluk, Andrés Cortabitarte, werd later aangeklaagd voor zijn mogelijke betrokkenheid.

Gelijk schuldig

Voorzittend rechter Elena Fernández Currás oordeelde vrijdag dat de ontsporing twee oorzaken had: Amo was afgeleid door een telefoongesprek, maar er was geen veiligheidssysteem om te voorkomen dat de machinist de maximumsnelheid zou overschrijden. De rechter oordeelde dat de ontsporing alleen te wijten was aan een menselijke fout en achtte de twee mannen even schuldig aan het veroorzaken van het ongeluk en legde hen dezelfde gevangenisstraf op.

Currás zei dat het ongeluk niet zou hebben plaatsgevonden als de machinist “aandachtig had gereden”, maar dat het ook noodzakelijk was om “maatregelen te nemen om de snelheid van de trein te controleren in een gebied met een zeer strenge beperking” en om systemen te hebben die “de aandacht vestigden” op de verplichting om de snelheid te verminderen.

Ze voegde eraan toe dat de veiligheidschef de normen voor de lijn Ourense-Santiago had goedgekeurd ondanks dat hij informatie had ontvangen dat er een risico bestond dat treinen die met een te hoge snelheid door bepaalde gebieden reden een “mogelijk catastrofaal” ongeluk konden veroorzaken. Cortabitarte had maatregelen moeten nemen om een dergelijk incident te voorkomen, zei ze, met oplossingen die “technisch uitvoerbaar en geschikt waren om de mogelijkheid van ontsporing uit te sluiten”.

Systemische nalatigheid

Het terugbrengen van de snelheid van de trein werd volledig overgelaten aan de machinist, zonder geautomatiseerd systeem, hoewel dit wettelijk verplicht was wanneer de snelheid van de spoorlijn plotseling werd verlaagd. Bovendien hadden de aannemers van het seinstelsel opgemerkt dat de bocht een mogelijk ontsporingsrisico vormde en Adif geadviseerd om het European Rail Traffic Management System als overlay te gebruiken.

Adif verzuimde in wezen de risicobeoordeling uit te voeren en negeerde het gat in het ATP van de lijn toen het de veiligheidsspecificaties rapporteerde aan de overheid en zei dat het klaar was om in gebruik te worden genomen. De spoorwegmaatschappij kondigde later aan dat er meer dan 300 locaties op het Spaanse spoorwegnet waren waar snelheidswijzigingen nodig waren.

De gedaagden en de verzekeringsmaatschappijen van Adif en Renfe werden veroordeeld tot het betalen van €25 miljoen schadevergoeding aan de slachtoffers in het civiele gedeelte van het proces. De uitspraak over het gerechtelijk onderzoek, dat meer dan tien jaar heeft geduurd, was een van de langstverwachte in Spanje, met een rechtszaak die 10 maanden heeft geduurd. Slechts twee van de meer dan 20 onderzochte personen stonden terecht.

Lees meer:

Dit artikel is automatisch vertaald vanuit het Engels naar het Nederlands.