Controversiële Calvert-kruising als HS2 en EWR elkaar ontmoeten
De twee omstreden en controversiële onafhankelijk gepromote spoorwegontwikkelingen van Groot-Brittannië hebben elkaar ontmoet. Het kruispunt voor HS2 en East West Rail ligt in het landelijke Buckinghamshire en de civiele werken aan de ongelijkvloerse kruising zijn voltooid. De peperdure hogesnelheidslijn HS2, tussen Birmingham en Londen, duikt onder het spoor van East West Rail, een project om de universiteitssteden Oxford en Cambridge met elkaar te verbinden. In een fanfare van feestelijkheden hebben de twee projecten hun samenwerking bij Calvert afgerond.
In overeenstemming met het seizoen begint het veel op een spoorweg te lijken. Twee spoorwegen in feite. Nog geen sporen, maar HS2 heeft East West Rail ontmoet in Calvert. Het dorp in Buckinghamshire, 88 km ten noorden van Londen, is uniek omdat niet alleen een van de voormalige spoorwegen wordt gerestaureerd, maar zelfs twee. De controverse over de enorme bouwprojecten voor de deur is echter aangewakkerd – niet in de laatste plaats omdat de gemeenschap van geen van beide direct zal profiteren. De spoorwegdienst van Calvert is waardeloos.
Toevoeging aan het goederenvervoer
Calvert mag dan klein zijn, maar in het verleden was het een centrum van industrie. Kleiputten en steenfabrieken zorgden voor lokale werkgelegenheid en veel goederenvervoer per spoor. Tegenwoordig is afval het enige dat Calvert aan de spoorwegen te danken heeft. In feite was het afval – afgeleverd per trein. Een afvalverwerkingsstation in Calvert, in een voormalige kleiput, verzorgde de leveringen per spoor tot de oprichting van een spoorwegstation voor HS2. Sindsdien is de ondersteuning van het goederenvervoer per spoor voor de twee bouwprojecten een aanvulling op het goederenvervoer ten noorden van het dorp.
Het bouwbedrijf HS2 (HS2 Limited) heeft het laatste deel van het grondwerk voltooid dat de East West Rail (EWR) diensten tussen Oxford en Cambridge over de nieuwe hogesnelheidslijn zal vervoeren. Om de overlast voor de gemeenschap te beperken en de bouw te versnellen, bouwden de aannemers van HS2 twee bruggen, een onderdoorgang en 3,4 km aangrenzend grondwerk voor EWR waar de twee projecten elkaar kruisen. Het hoofdbrugdek van de kruisingsbrug zal lokale en regionale treinen over de bovenkant van een van de langste sleuven van het hele HS2-project dragen.
Cruciaal deel in positie
Calvert heeft geen voorziening voor passagiersdiensten op zowel HS2 als EWR. Het dorp had wel een licht gebruikt station aan de voormalige Great Central Railway die door het dorp liep. Die lijn en het station werden echter in de jaren 1960 gesloten. Het voormalige parlementslid voor het kiesdistrict, John Bercow, stelde vragen in het Lagerhuis en pleitte voor een halte in Calvert. Het voor de hand liggende voordeel zou een gemakkelijke overstap tussen de routes zijn. Een soortgelijk overstappunt wordt gebouwd in Bletchley, vijftien mijl (24 km) naar het oosten, waar EWR over de West Coast Main Line vliegt, waar er haltes zijn op beide lijnen.
“De voltooiing van deze werkzaamheden is een belangrijke mijlpaal voor twee van de belangrijkste spoorweginfrastructuurprojecten van het land”, aldus Huw Merriman, de Britse minister van Spoorwegen die verantwoordelijk is voor HS2. Hugo Rebelo, senior projectmanager bij HS2 Ltd, erkende ook het belang van de samenwerking tussen de twee projecten. “We hebben nauw samengewerkt met de East West Rail Alliance [het bedrijf dat is opgericht om het project te leveren] om dit cruciale baanvak op zijn plaats te krijgen en ons naar dit belangrijke moment voor onze beide projecten te brengen.”
“Calvert Interchange” heeft misschien een nieuwe impuls
Geen van beide projecten is echter van een leien dakje gegaan om dit punt te bereiken. Vooral in Buckinghamshire is er veel verzet tegen het HS2-project. De aanleg was het meest omstreden punt, zoals te verwachten was bij een civieltechnisch project van een dergelijke omvang. In het geval van East West Rail gingen de tegenstemmen niet zozeer over het herstel van de spoorlijn, maar meer over de budgetarme aanpak – in schril contrast met het vergulde HS2. De annulering van het noordelijke deel van de hogesnelheidslijn heeft de Britse regering echter in staat gesteld om fondsen opnieuw toe te wijzen, waarvan een deel misschien toch nog zijn weg vindt naar het East West Rail project.
Het argument tegen een overstappunt bij Calvert was altijd dat de HS2-lijn zijn naam alleen eer aan zou doen als er geen tussenstops zouden zijn. Treinen zullen zonder tussenstops rijden tussen Old Oak Common en Solihull (Birmingham Interchange) op hun weg naar het noorden van Engeland. Bovendien zou er geen overstappunt nodig zijn bij Calvert, omdat HS2 op meerdere locaties zou aansluiten op de rest van het netwerk – die nu allemaal geannuleerd zijn.
Als HS2 nu het potentieel heeft om opnieuw te worden beoordeeld en geherpositioneerd als een regionale ontlastingsroute, zou Calvert dan een nieuwe impuls kunnen krijgen? Het parlementslid is misschien verhuisd (naar de voorzitter van het Huis), dus het is misschien aan de nieuwe vertegenwoordiger om opnieuw op te komen voor Calvert.
