Engelse kaartjesverkopers gered nadat regering massale sluiting afblaast

De mensen hebben gesproken in een woedende reactie op een raadpleging. Een petitie aan het parlement, die in ongekend grote aantallen is ondertekend, heeft ertoe geleid dat de plannen van de regering om honderden loketten op stations in heel Engeland te sluiten, zijn ingetrokken. Het nieuws werd met voorzichtige vreugde begroet door passagiers, vertegenwoordigende groepen en vakbonden. De plotselinge ommekeer in de plannen heeft de treinmaatschappijen echter verontwaardigd achtergelaten. Ze hadden al uitgebreide plannen gemaakt om de sluitingen door te voeren op aandringen van richtlijnen van de overheid.

Na aanvankelijk het enorm impopulaire plan te hebben voorgesteld, heeft de Britse minister van transport Mark Harper de treinoperators nu verteld dat ze hun plannen om bijna alle loketten in Engeland te sluiten moeten intrekken. Zijn richtlijn is een reactie op de publieke verontwaardiging over de voorstellen, die het plan belachelijk maakte. Harper zegt dat de plannen niet voldeden aan de hoge eisen voor passagiers, hoewel de meeste waarnemers zeggen dat hij de publieke opinie over deze kwestie helemaal verkeerd heeft ingeschat. Reizigersvertegenwoordigers hebben krachtig gelobbyd om de plannen te laten vallen, ondanks wijdverspreide cijfers die beweren dat slechts één op de acht kaartjes aan een loket wordt gekocht. Spoorwegbazen zijn echter niet berouwvol en zijn woedend over de zoveelste ommezwaai van de regering en het feit dat zij de schuld krijgen van het debacle.

Overweldigende respons tegen sluitingen

De beslissing van transportsecretaris Mark Harper komt na wijdverspreide bezorgdheid van spoorweggebruikers, vakbonden en belangengroepen voor gehandicapten. Harper vertelde treinmaatschappijen in de passagierssector dat ze hun kosten moeten verlagen, in ruil voor de enorme overheidssubsidies die tijdens de pandemie zijn uitgedeeld. De minister gaf de industrie de opdracht om met ideeën te komen en stelde voor om het personeel op stations en de loketten te herzien. Oorspronkelijk hadden de treinmaatschappijen aangevoerd dat het personeel beter kon worden ingezet om passagiers persoonlijk te helpen op verschillende stations, omdat slechts twaalf procent van de kaartjes werd gekocht aan stationsloketten. De redenen achter dat cijfer zijn misschien zelfvervullend. De publieke perceptie van loketten is afgenomen in het digitale tijdperk en de treinmaatschappijen zelf hebben, net als veel andere retailsectoren, klanten actief aangemoedigd om online te boeken.

Aankopen bij loketten zijn meestal routinetransacties, zonder mogelijkheid tot diepgaand overleg met de loketbedienden. Een rij van forenzen die hun reispas willen verlengen zou zo’n vertraging niet verwelkomen. De passagierswaakhonden Transport Focus en London Travelwatch hebben echter sterk bezwaar gemaakt tegen de voorstellen. Ze haalden een overweldigende respons aan van 750.000 individuen en organisaties in een openbare raadpleging, die een litanie van zorgen uitten over de mogelijke veranderingen. Het lijkt erop dat de macht van het volk heeft gezegevierd, in wat met recht kan worden omschreven als een “no brainer”.

Reisadviezen niet op de agenda

Hoewel de waakhonden erin geslaagd zijn om belangrijke veranderingen te bewerkstelligen, waaronder het behoud van de bestaande beschikbaarheidstijden van het personeel op veel stations, blijven er nog steeds ernstige zorgen bestaan. Deze omvatten zorgen over de mogelijkheden van kaartautomaten, toegankelijkheid en de levering van passagiersassistentie en informatie in de toekomst. Nergens in de herziene voorstellen wordt verwacht dat er naast de loketinterface, die sinds het Victoriaanse tijdperk nauwelijks is veranderd, een reisadviesdienst komt. De Britse premier Rishi Sunak had de sluitingen in september aanvankelijk gesteund door te verklaren dat het in het belang van het Britse publiek en de belastingbetalers was. Zijn opvattingen waren duidelijk de zijne. Collega-parlementariërs waarschuwden dat de plannen te snel en te agressief gingen.

In een hoogdravende aankondiging heeft de transportsecretaris Mark Harper benadrukt dat de regering consequent naar de spoorwegindustrie heeft gecommuniceerd dat alle resulterende voorstellen moeten voldoen aan een hoge drempel om passagiers te dienen. Dat lijkt in tegenspraak met de enorme publieke verontwaardiging en zijn pogingen om de spoorwegindustrie de schuld te geven hebben geleid tot woede onder de passagiersvervoerders, die beweren dat de voorstellen werden goedgekeurd door ambtenaren en ministers op het ministerie van Verkeer en dat de bewering dat ze niet aan de verwachtingen voldoen onoprecht is.

Politici van de oppositie net zo boos

“Treinbedrijven hebben zich verbonden tot een echte raadpleging en hebben nauw samengewerkt met passagiersorganisaties om de oorspronkelijke plannen uit te bouwen en te verbeteren”, zei Jacqueline Starr, de directeur van de Rail Delivery Group, die de belangen van de exploitanten in het Verenigd Koninkrijk vertegenwoordigt. “We hebben geluisterd en beloofd dat in de overgrote meerderheid van de gevallen de stations met personeel van vandaag ook morgen bemand zullen zijn en met vergelijkbare openingstijden. We hebben beloofd dat we de kaartjesautomaten zullen upgraden en dat alle stations één enkel welkomstpunt zullen hebben, ontwikkeld in samenwerking met toegankelijkheidsgroepen en passagiersorganisaties. We beloofden dat alle veranderingen geleidelijk zouden worden ingevoerd, met regelmatige feedback en herziening in een proces waarbij London TravelWatch en Transport Focus volledig worden betrokken.”

Politici van de oppositie waren niet minder boos. De schaduwvervoerssecretaris van de socialistische Labourpartij, Louise Haigh, bestempelde de ommekeer als onhandig en een vernederende afgang. Ze zei dat de oefening een kolossale verspilling van belastinggeld was geweest. Toch noemden de vakbonden, die grotendeels achter de partij staan, de ommekeer een overwinning. TSSA, de vakbond die de werknemers van de loketten op het spoor vertegenwoordigt, toonde zich verheugd, maar waarschuwde dat meer dan 2.000 banen op de tocht zouden hebben gestaan als de sluitingen waren doorgegaan.

Hele project was slecht doordacht

De Rail Delivery Group heeft bevestigd dat er geen ontslagaanzeggingen zijn gedaan aan het personeel. Er zijn echter wel gesprekken gestart met de spoorwegvakbonden over omscholing van het personeel, mogelijke rolwisselingen en het overwegen van een vrijwillige afvloeiingsregeling. Actievoerders voor gehandicapten verwelkomden de ommekeer als een bitterzoete overwinning. “Het is geen stap vooruit”, zei Katie Pennick van Transport for All, hun campagneleider. “In plaats daarvan hebben we ons verzet tegen een verslechtering van de situatie. Hoewel we trots zijn op de ongelooflijke vasthoudendheid van mensen met een handicap en onze gemeenschap om deze belangrijke campagneoverwinning te behalen, is de uitkomst bitterzoet. De rampzalige en discriminerende voorstellen hadden nooit ingediend mogen worden.”

De regeling was beperkt tot Engeland. De andere landen van het Verenigd Koninkrijk zijn verantwoordelijk voor vervoerskwesties en namen niet deel aan de regeling. Je kunt het moeilijk oneens zijn met de consensus dat het hele project slecht doordacht was en het enige lot heeft gekregen dat het had kunnen verwachten. De beschuldigingen tussen de treinexploitanten en de regering zullen waarschijnlijk nog wel even doorgaan. Om getuige te zijn van de ruzie wil het publiek misschien wel een ringside seat. Dan hebben ze tenminste een kantoor waar ze hun kaartjes kunnen kopen.