Schotland: diensten omlaag, tarieven omhoog, passagiers de schuld

De tarieven voor piekuren zijn er weer. Het Schotse vervoersbeleid is in wanorde en iedereen geeft elkaar de schuld. Na een hardnekkig arbeidsconflict, waarbij de dienstregeling is ingekrompen, krijgt iedereen die dagelijks naar zijn werk pendelt een klap. De experimentele opschorting van de piekuurtarieven wordt geschrapt nadat de Schotse regering beweerde dat het zijn doelen niet had bereikt.

Schotse forenzen hebben al te maken met een verkorte dienstregeling, die door ScotRail, dat in handen is van de overheid, een “noodmaatregel” wordt genoemd. Dus met minder treinen, minder diensturen en overvolle treinen is het laatste wat passagiers kunnen verwachten een stijging van de tarieven. De regering van de Scottish National Party heeft geluisterd – en heeft hen zojuist een tariefverhoging overhandigd.

Moeilijk om schuldigen aan te wijzen

Scotland’s Railway, op het spoor aangeduid als ScotRail, ligt van alle kanten onder vuur en het is allemaal de schuld van de vakbonden. Tenminste, dat is het standpunt van de Schotse regering. In een geschil dat losstaat van de veelbesproken staking in Engeland (en soms ook elders in Groot-Brittannië) weigeren machinisten op rustdagen en overuren te werken – waardoor de dienst in feite wordt teruggebracht tot kantooruren met een paar avonddiensten.

De vakbonden zeggen dat het te wijten is aan slecht management – hoewel de minister van Transport van de Schotse regering in Edinburgh richtlijnen doorgeeft aan het agentschap Transport Scotland in Glasgow, dat contact onderhoudt met de Scottish Rail Holdings (in een ander deel van Glasgow) en zij op hun beurt het management overdragen aan ScotRail Trains Limited (die eigenlijk ScotRail exploiteren) – is het misschien een beetje moeilijk om vast te stellen welk management zij de schuld geven.

Korte termijn en meerdere annuleringen

De regering in Edinburgh geeft covid de schuld en zegt dat ze nog steeds proberen de achterstand in te halen. Vakbonden zeggen dat er een beter wervingsbeleid had moeten zijn om aan de eisen van een groeiend netwerk te voldoen. Ondertussen is het voor veel potentiële treinreizigers een betwistbaar punt om de trein te halen. De “nooddienstregeling” heeft het aantal treinen dat rijdt bijna gehalveerd. ScotRail zegt dat dit de dienst zal stabiliseren. Dat is niet zo. Korte dienstregelingen en meerdere annuleringen zijn nog steeds aan de orde van de dag.

Verhalen over treinen die zo overvol zijn dat ze levens in gevaar brengen komen nog steeds vaak voor. Een recent voorbeeld ging viraal op sociale media, toen ScotRail op zaterdagavond (17 augustus) geen dienst kon leveren tussen Edinburgh en Aberdeen. De alternatieve diensten, van de langeafstandsoperators LNER en CrossCountry, raakten zo overvol dat de politie werd gebeld om passagiers fysiek te verwijderen – wiens schuld het was dat ze probeerden met de trein te reizen.

Passagiers hadden ook schuld omdat ze niet genoeg reisden

Dus, vakbonden die niet werken, de regering die niet regeert en passagiers die het lef hebben om te reizen (of niet te reizen). Het is in de tanden van deze perfecte storm dat de minister van Transport in Schotland, Fiona Hyslop, vandaag aankondigde dat het experiment van een jaar met het opschorten van piekuurtarieven (een toeslag die betaald moet worden tijdens het woon-werkverkeer) over iets meer dan een maand afloopt – eind september. Volgens cijfers van de regering heeft het experiment niet voldaan aan het doel om genoeg extra mensen aan te moedigen om de trein te nemen.

Een stijging van 6,8 procent is onthuld door de minister van Verkeer, die zei dat een stijging van tien procent nodig zou zijn om de regeling kostendekkend te maken. Passagiers wordt verweten dat ze te weinig reizen. Dus degenen die in de positie waren om gehoor te geven aan de oproep om het milieu te ontzien, zullen nu worden geconfronteerd met tarieven die bijvoorbeeld tussen Glasgow en Edinburgh (de drukste route van Schotland) van iets minder dan £15 naar meer dan £31 (€17,55 naar €36) zullen gaan.

Voorspelbare verontwaardiging en een belasting voor werknemers

Schotland gaat nu een onzekere toekomst tegemoet met minder treinen, minder passagiers en hogere tarieven vanaf oktober. Milieugroepen, vervoersactivisten en politieke oppositiepartijen zijn allemaal voorspelbaar woedend. Labour, de linkse partij die in Schotland in de oppositie zit, beweerde dat de maatregel werknemers weer in hun auto zou dwingen. Hun woordvoerder voor transportzaken, Alex Rowley, zei dat de piektarieven voor de trein een belasting waren voor werknemers die naar hun werk wilden reizen, waarbij hij vergat op te merken dat grote delen van Schotland helemaal geen treindiensten hebben.

Een positief punt is dat sommige tariefaanbiedingen die ook tijdens het experiment met de piektarieven werden opgeschort, weer worden ingevoerd. De Schotse regering kondigde aan dat “super daluren”-tarieven weer beschikbaar komen op sommige routes, waaronder forenzen zoals Stirling naar Glasgow. Natuurlijk zijn deze tarieven niet geldig voor woon-werkverkeer.